ใจยิ้ม โลกก็อิ่มเอิบ

 โดย ภารดี วิจิตรโองการ

       ยุคสมัยแห่งความโกลาหล ข่าวสารมากมาย ถูกทะลักและพังพรู เหมือนน้ำเหนือไหล่บ่า ทำให้เราได้อยู่กับตัวเองน้อยลง ในโลกใบใหญ่ ใบนี้ ถูกสิ่งต่างๆ มากมายกระทำการ ถ้าเราได้หยุดใจสักนิด หันมาสำรวจสิ่งรอบๆ ตัวเราได้เห็นสิ่งละอันพันละน้อย เห็นเมล็ดพันธุ์ของต้นไม้บางต้นกำลังปริออกจากฟัก 

       เพื่อหวังการเติบโตสู่ต้นไม้ใหญ่ ที่แพร่ให้ร่มเงา แก่ผู้คนในที่ใดสักที่ หรือได้สัมผัสสายลมอันแผ่วเบาที่ สัมผัสกายของเรา และโลกใบนี้ยังมีผู้คนอีกมากมาย ที่ต้องการรอยยิ้ม ใจยิ้ม การให้อภัย การเริ่มต้นใหม่  ถ้าเราทุกคนฝึกการเริ่มต้นจากตัวของเราเอง  สังคมไทยของเราก็ไม่เหลวร้าย เพราะใจที่ยิ้ม และให้อภัยกัน จากน้ำจิตน้ำใจ ของเราเอง 

       โลกทั้งโลกก็จะอิ่มเอิบ ถ้าเราช่วยกัน ปรารถนาดีต่อกัน มีความเมตตา กรุณาต่อกัน ต่อตัวของเราเอง ต่อผู้คนรอบข้าง เพราะแต่ละคนก็มีเงื่อนไข เหตุผลที่แตกต่างกันไป ตามเหตุปัจจัย การให้อภัย และการเริ่มต้นใหม่ในสิ่งสร้างสรรค์ ลดละอำนาจ และเงินตรา  ตัวเราและสังคมจะเบาขึ้น การให้อภัยดูจะทำอยาก สิ่งง่ายๆ คือ ลองส่งรอยยิ้มให้กัน นั่นคือการเปิดใจขั้นที่ 1 ขั้นที่ 2 ทักทาย ขั้นที่ 3 แสดงความปรารถนาดี ขั้นที่ 4 สิ่งสร้างสรรค์ดี ๆ ในชีวิตจะเกิดขึ้น เหมือนปาฎิหารย์

       เหมือนที่เขาบอกว่า ถ้าเราเศร้า เราจะเศร้าคนเดียว ถ้าเรายิ้ม โลกทั้งใบก็จะยิ้มด้วย มาสร้างรอยยิ้มให้โลกยิ้ม ด้วยดีกว่า

*******

เพาะยิ้มจาก http://www.thaihealth.or.th